کپسوله کردن آلیسین در نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر و بررسی ویژگیهای نانوکپسولها
نویسندگان
چکیده مقاله:
در این مطالعه آلیسین در نانوذرات پلیمری زیستتخریبپذیر، به روش پیش ژل شدن یونوتروپیک کپسوله شد. میانگین اندازه نانوکپسولها و بازده کپسولی آنها با توجه به عاملهای فرایند ساخت از جمله غلظت زیست پلیمر کیتوسان، غلظت زیست پلیمر آلژیناتو pH محلول کمپلکس پلی الکترولیت، مورد بررسی قرار گرفت. نتیجهها نشان داد که افزایش غلظت کیتوسان و آلژینات و همچنین کاهش pH، سبب افزایش اندازه ذرات و کاهش میزان بازده کپسولی میشود. گستره مناسب برای غلظت کیتوسان 75/0 تا 5/1 میلیگرم بر میلیلیتر و برای غلظت آلژینات 6/2 تا 3 میلیگرم بر میلیلیتر بود و pH مناسب برای بهدست آمدن اندازه ذرات کوچکتر با بازده کپسولی بیشتر بین 7/4 تا 7/5 بود. سپس نانوکپسولهای بهدست آمده به کمک میکروسکوپ الکترونی روبشی گسیل میدانی (FE-SEM) شناسایی شدند.
منابع مشابه
کپسوله کردن آلیسین در نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر و بررسی ویژگی های نانوکپسول ها
در این مطالعه آلیسین در نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر، به روش پیش ژل شدن یونوتروپیک کپسوله شد. میانگین اندازه نانوکپسول ها و بازده کپسولی آن ها با توجه به عامل های فرایند ساخت از جمله غلظت زیست پلیمر کیتوسان، غلظت زیست پلیمر آلژیناتو ph محلول کمپلکس پلی الکترولیت، مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد که افزایش غلظت کیتوسان و آلژینات و هم چنین کاهش ph، سبب افزایش اندازه ذرات و کاهش میزان با...
متن کاملتهیه و بررسی خواص فیزیکی فیلم کامپوزیتی زیست تخریب پذیر نشاسته –CMC حاوی نانوذرات مونت موریلونیت
متن کامل
تهیه و بررسی سامانه تراپوستی ریواستیگمین بر پایه نانوذرات پلیمری زیست تخریب پذیر
پچ اکسلونِ حاوی داروی ریواستیگمین، تاکنون تنها سامانه ی تراپوستی تجاری برای بهبود علائم این بیماری است. از مهم ترین محدودیت های این سامانه، رهایش کوتاه مدت آن (یک روز) است. هدف از این پژوهش علاوه بر بومی سازی مراحل تهیه ی سامانه ی تراپوستی حاوی ریواستیگمین، افزایش زمان رهایش دارو و نیز آسان سازی مراحل تهیه ی سامانه است. نانوذرات کیتوسان با استفاده از روش ژل شدن یونی تهیه شدند. بهینه سازی بازدهی ...
تهیه و بررسی خواص فیزیکی فیلم کامپوزیتی زیست تخریب پذیر نشاسته –cmc حاوی نانوذرات مونت موریلونیت
متن کامل
شبیه سازی واکنش تخریب پلیمر زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید در بدن انسان
پلی لاکتیک اسیدها، پلیمرهای زیست تخریب پذیر، با رشته های بلند پلیمری مستحکمی می باشند که با رسیدن آب به رشته های بلند پلیمری آن، به اسیدهای موجود در بدن انسان تجزیه می شوند. این نوع از پلیمر در علم پزشکی به جای پلاتین به عنوان نگه دارنده استخوان های شکسته شده استفاده می شود تا بعد از ترمیم استخوان، پلیمر نیز تجزیه و به صورت آب و دی اکسیدکربن از بدن دفع شده و نیازی به جراحی دوباره نباشد. هدف مطا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 9 شماره 1
صفحات 51- 57
تاریخ انتشار 2015-05-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023